Norghavo feest en Verjaardag
Door: Joanne
Blijf op de hoogte en volg Joanne
21 November 2007 | Ghana, Tamale
Lieve allemaal,
Hoe is het bij jullie? Koud hoor ik jullie steeds zeggen.
Ja hier is het eigenlijk nog steeds super, mijn relaxte leventje gaat nog steeds door. Al moet ook zeggen dat de heimwee en frustraties er ook echt wel zijn.
Vorige week heb ik een nachtje bij Linda gelogeerd omdat haar gastfamilie niet thuis was. Het was heerlijk, eindelijk weer een keer echt zelf koken op een echt gasfornuis. En echt nederlands eten, zoals erwtjes, ik had niet gedacht dat ik dat weer zo lekker zou vinden! Daarna op de bank met Fanta en Pringles naar Harry Potter 4 kijken. Voelde me weer even helemaal in Nederland.
Zaterdag wilde mijn zus Josephine graag een email-account aanmaken, zodat ze via datingsite's haar toekomstige man kan gaan ontmoeten. Ja ze heeft hoge verwachtingen....Maar dit ging natuurlijk allemaal op z'n Ghanees, eerst anderhalf uur wachten tot ze opgetut en klaar was om naar de stad te gaan. Van de week maar weer eens kijken of ze al mailtjes heeft.
Toen s'middags het grote Norghavo feest. Tja wij nederlanders hadden ons verheugd op een feest met dansen en eten zoals wij dat kennen, maar dat viel een beetje tegen.. De ghanezen houden ervan om van alles een officiele meeting te maken. Eerst de meeting openen, dan een voorzitter benoemen, eregasten de hemel inprijzen, dan iedereen zich laten voorstellen. En vervolgens discussieren en alles herhalen, hun favoriete bezigheid. Op zich was het wel heel nuttig want wij als vrijwilligers konden aangeven waar we tegen aan liepen op ons werk en in onze gastfamilie, en zij weer naar ons. Heel goed om te horen maar het duurde alleen 4 uur, beetje te lang. Toen het heerlijke eten kwam, verdwenen de gastfamilies ineeens allemaal, ze waren moe en namen het eten liever mee naar huis, heel apart. Dus aan het eind zaten we alleen met de vrijwilligers en de Norghavo-staff te eten en hebben we nog een half uurtje gedanst en dat was het.
Zondag verjaardag van Stella en Victoria. Stella zegt 's ochtends ineens; "Ja ik laat me ook nog effe dopen" En de doop in de kerk hier is het echt heel belangrijk, dus daar moest ik zeker bij zijn volgens Stella. 's Ochtends eerst met Josephine de boodschappen gedaan op de markt en me snel gehaast naar de kerk om nog net de doop mee te kunnen maken. Kwam ik daar, vertellen ze me ineens dat de auto vol zit en er maar 3 mensen mee kunnen naar het meer waar de doop plaats vindt. Ik balen want dan had ik ook met de andere in het zwembad kunnen zijn. Maar ja zo zijn Ghanezen, hun planning wijzigt steeds...
Daar ben ik weer....
Mieke en ik zouden pannekoeken maken voor het feestje en Josephine spaghetti. Het was echt ontzettend leuk om met zijn allen te koken en de pannekoeken waren gelukkig goed gelukt. Gideon had de bankjes van de school en muziek buiten gezet, dus we konden echt dansen. Toen het eten eindelijk klaar was, wilde de Ghanezen om ste beurt en apart van elkaar eten. Ja gezellig met zijn allen om een tafel kennen ze niet... De kinderen uit de buurt hadden ook erg goed in de gaten dat er bij ons een feestje was vanwege de muziek en balonnnen. Ze stonden te dringen en te slaan op de poort, echt zielig om te zien. We hadden ze al snoepjes gegeven en ik had afgesproken met Stella dat als we klaar waren met eten ze allemaal naar binnen mochten om met ons mee te dansen. Maar dat werd een grote wanorde en de huisbaas was hier niet over te spreken. Daardoor eindigde het feestje nogal abrupt en de reacties in de buurt waren ook nogal van waarom heb je mij niet uitgenodigt. Maar toch hebben we wel een heel leuk feestje gehad, en Stella en Victoria genoten er duidelijk van om eens een keer in het middelpunt te staan.
Het werk... tja dat is elke dag weer anders. Maandag hadden we allebei wel ons dieptepunt. Ik werkte met Mr Isodor een mannelijke verpleegkundige van 60 jaar oud ongeveer en stronteigenwijs. We hadden een poos geleden namelijk een naaldencontainer gemaakt en hij vertikt het gewoon om de gebruikte naalden er in te doen. Toen ik vroeg waarom hij dat niet deed, vertelde die dat het toch geen zin had. Ik hem voorzichtig verteld dat het toch echt beter is, omdat de spuiten gewoon op de afvalberg terecht komen, en de naalden gescheiden moeten worden verwerkt. Nou zegt die Je hoeft mij niks te leren, ik heb al genoeg geleerd in mijn opleiding. Nou mijn broek zakte af..... En zo zijn er nog veel meer voorbeelden. Zoals kleine kinderen in het bovenbeen injecteren is veiliger, maar ze doen het niet want de mensen zijn er niet aan gewend en willen het simpelweg niet.
Gelukkig zijn er toch ook wel goede momenten, zo hebben we nu eindelijk bereikt dat mensen ook 2 spuiten met 2 naalden krijgen als ze 2 verschillende medicijnen hebben, die je niet kunt mengen.
Verder wordt de nieuwe kliniek hopelijk volgende week chemisch gereinigt en dan lijkt het er toch echt op dat we kunnen gaan verhuizen. Hebben jullie de fotos van de kliniek al gezien, staan bij vorige bericht.
Dit weekend hebben we trouwens ook leuk vooruitzicht. We gaan naar Wa, wel ver reizen maar we hopen daar nijlpaarden te zien en verder natuurlijk weer even lekker te genieten van een geusthouse of hotel.
Nou ik moet weer stoppen, moet zo weer werken. Heel veel liefs aan jullie allemaal!!!
X Joanne
Hoe is het bij jullie? Koud hoor ik jullie steeds zeggen.
Ja hier is het eigenlijk nog steeds super, mijn relaxte leventje gaat nog steeds door. Al moet ook zeggen dat de heimwee en frustraties er ook echt wel zijn.
Vorige week heb ik een nachtje bij Linda gelogeerd omdat haar gastfamilie niet thuis was. Het was heerlijk, eindelijk weer een keer echt zelf koken op een echt gasfornuis. En echt nederlands eten, zoals erwtjes, ik had niet gedacht dat ik dat weer zo lekker zou vinden! Daarna op de bank met Fanta en Pringles naar Harry Potter 4 kijken. Voelde me weer even helemaal in Nederland.
Zaterdag wilde mijn zus Josephine graag een email-account aanmaken, zodat ze via datingsite's haar toekomstige man kan gaan ontmoeten. Ja ze heeft hoge verwachtingen....Maar dit ging natuurlijk allemaal op z'n Ghanees, eerst anderhalf uur wachten tot ze opgetut en klaar was om naar de stad te gaan. Van de week maar weer eens kijken of ze al mailtjes heeft.
Toen s'middags het grote Norghavo feest. Tja wij nederlanders hadden ons verheugd op een feest met dansen en eten zoals wij dat kennen, maar dat viel een beetje tegen.. De ghanezen houden ervan om van alles een officiele meeting te maken. Eerst de meeting openen, dan een voorzitter benoemen, eregasten de hemel inprijzen, dan iedereen zich laten voorstellen. En vervolgens discussieren en alles herhalen, hun favoriete bezigheid. Op zich was het wel heel nuttig want wij als vrijwilligers konden aangeven waar we tegen aan liepen op ons werk en in onze gastfamilie, en zij weer naar ons. Heel goed om te horen maar het duurde alleen 4 uur, beetje te lang. Toen het heerlijke eten kwam, verdwenen de gastfamilies ineeens allemaal, ze waren moe en namen het eten liever mee naar huis, heel apart. Dus aan het eind zaten we alleen met de vrijwilligers en de Norghavo-staff te eten en hebben we nog een half uurtje gedanst en dat was het.
Zondag verjaardag van Stella en Victoria. Stella zegt 's ochtends ineens; "Ja ik laat me ook nog effe dopen" En de doop in de kerk hier is het echt heel belangrijk, dus daar moest ik zeker bij zijn volgens Stella. 's Ochtends eerst met Josephine de boodschappen gedaan op de markt en me snel gehaast naar de kerk om nog net de doop mee te kunnen maken. Kwam ik daar, vertellen ze me ineens dat de auto vol zit en er maar 3 mensen mee kunnen naar het meer waar de doop plaats vindt. Ik balen want dan had ik ook met de andere in het zwembad kunnen zijn. Maar ja zo zijn Ghanezen, hun planning wijzigt steeds...
Daar ben ik weer....
Mieke en ik zouden pannekoeken maken voor het feestje en Josephine spaghetti. Het was echt ontzettend leuk om met zijn allen te koken en de pannekoeken waren gelukkig goed gelukt. Gideon had de bankjes van de school en muziek buiten gezet, dus we konden echt dansen. Toen het eten eindelijk klaar was, wilde de Ghanezen om ste beurt en apart van elkaar eten. Ja gezellig met zijn allen om een tafel kennen ze niet... De kinderen uit de buurt hadden ook erg goed in de gaten dat er bij ons een feestje was vanwege de muziek en balonnnen. Ze stonden te dringen en te slaan op de poort, echt zielig om te zien. We hadden ze al snoepjes gegeven en ik had afgesproken met Stella dat als we klaar waren met eten ze allemaal naar binnen mochten om met ons mee te dansen. Maar dat werd een grote wanorde en de huisbaas was hier niet over te spreken. Daardoor eindigde het feestje nogal abrupt en de reacties in de buurt waren ook nogal van waarom heb je mij niet uitgenodigt. Maar toch hebben we wel een heel leuk feestje gehad, en Stella en Victoria genoten er duidelijk van om eens een keer in het middelpunt te staan.
Het werk... tja dat is elke dag weer anders. Maandag hadden we allebei wel ons dieptepunt. Ik werkte met Mr Isodor een mannelijke verpleegkundige van 60 jaar oud ongeveer en stronteigenwijs. We hadden een poos geleden namelijk een naaldencontainer gemaakt en hij vertikt het gewoon om de gebruikte naalden er in te doen. Toen ik vroeg waarom hij dat niet deed, vertelde die dat het toch geen zin had. Ik hem voorzichtig verteld dat het toch echt beter is, omdat de spuiten gewoon op de afvalberg terecht komen, en de naalden gescheiden moeten worden verwerkt. Nou zegt die Je hoeft mij niks te leren, ik heb al genoeg geleerd in mijn opleiding. Nou mijn broek zakte af..... En zo zijn er nog veel meer voorbeelden. Zoals kleine kinderen in het bovenbeen injecteren is veiliger, maar ze doen het niet want de mensen zijn er niet aan gewend en willen het simpelweg niet.
Gelukkig zijn er toch ook wel goede momenten, zo hebben we nu eindelijk bereikt dat mensen ook 2 spuiten met 2 naalden krijgen als ze 2 verschillende medicijnen hebben, die je niet kunt mengen.
Verder wordt de nieuwe kliniek hopelijk volgende week chemisch gereinigt en dan lijkt het er toch echt op dat we kunnen gaan verhuizen. Hebben jullie de fotos van de kliniek al gezien, staan bij vorige bericht.
Dit weekend hebben we trouwens ook leuk vooruitzicht. We gaan naar Wa, wel ver reizen maar we hopen daar nijlpaarden te zien en verder natuurlijk weer even lekker te genieten van een geusthouse of hotel.
Nou ik moet weer stoppen, moet zo weer werken. Heel veel liefs aan jullie allemaal!!!
X Joanne
-
21 November 2007 - 10:29
Ben:
prachtige foto's Joanne, Wat zie je er mooi uit, Kijk er naar uit je straks in Ghana te zien!!
Pap -
21 November 2007 - 21:26
Hilde:
Wow die jurken!! vind het echt kunst! xx -
21 November 2007 - 21:45
Mirjam:
Super leuke foto's! xx -
22 November 2007 - 15:52
Lucie:
Heeej Joanne,
Wat een feestje inderdaad, gaat iedereen weg als het eten komt (kan ik me nou niets bij voorstellen:P)! En wat zie je er mooi uit met je vlechtjesharen in die jurk. Je wordt met de dag Ghaneser;)
Nou geniet nog van de Nederlandse maaltijden voor zover ze nog niet op zijn!
Groetjes Lucie -
23 November 2007 - 20:56
Dorien:
Heey, de verhalen blijven hartstikke leuk om te lezen! Foto's erbij maken het beeld nog wat completer, jullie zien er allebei leuk uit met die jurken. Ben jaloers op jullie vlechtjes, staat goed!
Echt knap wat jullie allemaal doen, kliniek ziet er al goed uit!
Succes en geniet van de nijlpaarden!!
Liefs Dorien -
24 November 2007 - 19:35
Kelly:
Wauw, jullie haar is zoo mooi!
En eten meenemen naar huis van een feest is wel erg apart inderdaad!
Veel plezier bij de nijlpaarden dit weekend, ben benieuwd!
Liefs,
kelly -
24 November 2007 - 20:03
Bart:
hey Joanne, wat ben jij aan een geweldig avontuur bezig zeg! Ik zat met Tomas onze studie-avonturen door te nemen in Lux afgelopen week. Daar troffen we Kelly, die ons vertelde dat jij in Ghana zat.
Zo aan de verhalen en foto's te zien heb voel je je al aardig thuis daar. Bijzonder dat je straks ook de rest van je familie daar gaat treffen. Heb je last gehad van een cultuurshock? Toen ik vorig jaar in Uganda was heb ik daar wel wat last van gehad.
Nou, geniet er van en veel succes met alle weerstand, eigenwijsheid en culturele hobbels die je tegen komt bij de verpleegkundige zorg aan onze medemensen aldaar!
Hartelijke groet,
Bart (uit het propedeusejaar / Zp16T) -
25 November 2007 - 18:41
Mirjam:
Hey!
Leuk verhaal weer! Dus jullie kunnen waarschijnlijk binnenkort verhuizen naar de nieuwe kliniek? Spannend.. Hebben jullie een leuk weekend gehad? Ben benieuwd! Echt mooie foto's trouwens, maar dat had ik al gezegd, hahah.. xx -
28 November 2007 - 11:13
Nienke:
Wat leuk om je verhalen te lezen en dat geweldige norghavo feest echt balen dat we er niet bij waren hahahaha! Wij zijn weer veilig in Nl geland! en brrrrrr ijskoud hier maaar de pepernoten zijn wel erg lekker hahah! maak er nog eeen hele mooie tijd van en we spreken mekaaar vast nog1
Liefs Nienke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
