Amaaraba Mieke
Door: Joanne
Blijf op de hoogte en volg Joanne
19 Oktober 2009 | Ghana, Tamale
Lieve allemaal,
Waar was ik gebleven met schrijven, het is al weer een hele tijd geleden dat ik jullie op de hoogte gehouden heb... Heb al 3 keer een berichtje gemaakt maar internet werkte niet mee.. dus nu een extra lang bericht.
Tja de week voordat Mieke kwam..Veel gedaan met de vrijwilligers, eindelijk gezwommen en de nieuwe vrijwilliger weg wijs gemaakt. Ooh ja en de verjaardag van Aaron en Jacob gevierd met musah zijn familie. Groots feest met wat lolly's, biscuitjes, sterretjes uit NL en Afrikaans dansen.
Donderdagochtend vroeg de bus van 6.30 uur naar Accra. Weer erg lange trip van 14 uur. Vrijdagochtend de bustickets voor de terugreis regelen, want zaterdag wilden we gelijk weer te
Vrijdag door Accra gecrost om bankzaken te regelen, bustickets te kopen, en mijn paspoort op te halen bij de ambassade. Accra is nog steeds niet mijn favoriete stad, verkeer staat helemaal vast, en de juiste trotro vinden is een heel gepuzzel. Maar ik wordt er steeds beter in. Het zat niet helemaal mee, moest zes banken langs voordat ik travellercheques in kon wisselen. En bij iedere bank zeggen ze, jaah dat doen we hier, moet je hier wachten, half uurtje later blijkt dat ze het toch niet doen en verwijzen ze je weer door naar een andere bank. Het regelen van de bustickets ging ook op zijn Ghanees, omdat we zaterdag al weer met de bus terug wilden, had Musah al voor ons naar zijn vriend Kofi gebeld om tickets te reserveren, anders heb je de grote kans dat ze uitverkocht zijn en we pas zondag of maandag terugkonden. Kofi werkt bij de STC busmaatschappij, en regelt dat de tassen in de bus komen en iedereen instapt. Ik moest dan ook nog 2 keer bellen om dit warm te houden en Kofi hier aan te herinneren. Vrijdagochtend Kofi ontmoet, was natuurlijk gelijk zijn nieuwe vriend en hem betaald. En hij had natuurlijk een verhaal met dat de tickets de volgende dag er pas waren vlak voor dat we in zouden stappen, beetje raar maar hij leek wel te vertrouwen… Ging gelukkig allemaal goed, maar heel apart om te zien dat er dus buiten de normale tickets nog weer tickets zijn te krijgen in een achtergehouden verborgen circuit. En ja netwerken blijkt dan dus nog steeds de oplossing te zijn.
Vrijdag duurde lang omdat Mieke pas om 9.30 in de avond zou landen. Maar heerlijk om weer op het vliegveld te zijn en mensen te kijken. Uiteindelijk landde Mieke om 11.00 en was natuurlijk super om Mieke hier weer in Ghana te zien. Was ook gelijk weer heel normaal omdat Mieke in Ghana te hebben omdat ze gewend is aan het Ghanese leven en we altijd veel tijd samen doorgebracht hebben in Ghana. Na een korte nacht in het hotel, de volgende dag 13 uur in de bus. Weer lang maar nu gezellig met Mieke, en genoeg tijd om bij te kletsen. Zaterdagavond ontvangen door Musah op het busstation in Tamale en toen naar mijn huisje, Musah had alles helemaal schoongemaakt, extra kussens gekocht voor onze gast en natuurlijk eten in huis. Super thuis komen! Mieke voelde ook een beetje als Sinterklaas toen de tas open ging met chocoladelettters, hagelslag, smeerkaas, drop, snoep, zakjes kruiden voor Nasi, Macaroni, Kip Madras, thee en koffie. Heerlijk mijn Nederlandse voorraden zijn weer aangevuld!
Zondag natuurlijk Mieke mee naar de kerk, heerlijk om niet de enige witte te zijn. Musah heeft gezongen met zijn koor voor ons. En daarna natuurlijk naar Musah zijn familie, leuk om Mieke voor te stellen. Dachten dat we zusjes waren want ja alle witten lijken op elkaar. Na een uurtje lunch konden Musah en familie weer terug naar de kerk voor een begrafenis…ja zo kun je dus de hele dag in de kerk zitten. Wij lekker naar Sparkles voor een koude cola. Met Mieke haar gastmoeder en gastzusje Edinam bezocht, was een warm welkom, waren helemaal verrast. Daarna lekker naar de markt en spaghetti gemaakt. Gegeten met Aaron en Musah en spelletjes gespeeld, leuk om te zien dat Musah en Aaron steeds fanatieker worden.
Maandagochtend eerst buiten kleren gewassen en de afwas gedaan, als echte Ghaneze vrouwen. Gezellig en handig om Mieke hier te hebben, begint uit zichzelf op de Ghaneze manier te koken of af te wassen. Daarna de gebruikelijke dingen; naar de bank, naar kantoor, Alex en de andere vrijwilligers ontmoet, Mieke’s favoriete Al Hassan rijst gegeten, de markt bezocht voor slippers en een ghaneze kleurrijke doek.
Oh ja en maandag met Musah een nieuwe koelkast gekocht. Nou ja eigenlijk een tweedehands maar ben er super blij mee. Na een eindeloze onderhandeling over de prijs uiteindelijk toch 30 cedi goedkoper mee kunnen nemen. Heb daar nog niet echt geduld voor, hoe Musah die verkoper rustig en bijna verlegen lachend benaderd… rustig zijn mond houdt als hij het niet eens is met de prijs.. ik moet deze tactieken nog iets beter onder de knie krijgen.
Tja en ik heb misschien al eens verteld dat Musah erg van schoonmaken houdt en alles netjes te hebben.. Maar soms is dit een beetje irritant. Dus er werd 6 keer gezegd dat ik de koelkast wel eerst moest schoonmaken voordat ik hem zou gebruiken. Musah zei anders kom ik dat morgen wel doen.. Hij leek Mieke en mij niet echt te vertrouwen in onze schoonmaakkunsten. Dus wij ons op de koelkast gestort en Musah was zeer tevreden, jammer we hadden al helemaal bedacht hoe we Musah anders zouden aanpakken, meneer pietlut.
Gister met Mieke naar de Dr. Adams clinic, Dr. Adams was natuurlijk erg blij Mieke te zien. Hij had zelfs tijd voor een rondleiding en was supertrots om Mieke nu alles te kunnen laten zien. Het ziet er goed uit, al blijft het wel Ghanees.
Ook naar de Immigration Service in Tamale voor de 4de keer deze week. Elke keer was er wel iets, de officiers die er over gingen niet aanwezig enzovoort. En na wat stom geflirt, dat het toch een mooi meisje was op de foto, schreef hij het nummer op van mijn nieuwe paspoort, en nu is het gevalideerd en kan ik met beide paspoorten naar Burkina Faso reizen. Al die heisa om zoiets wat dus weinig blijkt voor te stellen.
Maar vandaag gaan we dan naar Bolgatanga vlak bij de grens. Om morgen de grens over te steken. Zitten nu nog cola te drinken met Aaron die effe langs kwam. Zegt net; Joanne pas goed op Mieke he want vanaf nu is zij “my wife”. Ooh oh de typisch Ghaneze humor, maar ook om te laten blijken dat hij Mieke waardeert, wel schattig.
Zaterdag hopen we al weer terug te zijn uit Burkina Faso. Zodat Mieke zondag naar haar gastfamilie kan, het is toch erg leuk om tijd door te brengen met het gezin waar je zo lang gewoond heb. Zondag krijg ik ook een deel van mijn Fam Baah op bezoek, dus komt goed uit.Volgende week dus nog lekker Tamale. En dan volgende week donderdag naar de Green Turtle Lodge, het beachresort waar Musah en ik al eerder heen zouden gaan maar door het paspoort niet door kon gaan. Heerlijk een paar dagen relaxen als goede afsluiting en dan brengen we Mieke maandag terug naar het vliegveld. Vervolgens kunnen Musah en ik woensdag de nieuwe vrijwilligers oppikken en vrijdag weer terug naar Tamale.
Dus de komende 2,5 week alleen maar leuke dingen en lekker genieten.
Heel veel liefs aan jullie allemaal!!!
Dikke zoen,
Joanne
We zijn inmiddels al weer terug uit Burkina.Was super maar ook fijn om weer terug in Ghana te zijn. Verslag volgt nog.... Internet werkt nu effe niet mee...
Waar was ik gebleven met schrijven, het is al weer een hele tijd geleden dat ik jullie op de hoogte gehouden heb... Heb al 3 keer een berichtje gemaakt maar internet werkte niet mee.. dus nu een extra lang bericht.
Tja de week voordat Mieke kwam..Veel gedaan met de vrijwilligers, eindelijk gezwommen en de nieuwe vrijwilliger weg wijs gemaakt. Ooh ja en de verjaardag van Aaron en Jacob gevierd met musah zijn familie. Groots feest met wat lolly's, biscuitjes, sterretjes uit NL en Afrikaans dansen.
Donderdagochtend vroeg de bus van 6.30 uur naar Accra. Weer erg lange trip van 14 uur. Vrijdagochtend de bustickets voor de terugreis regelen, want zaterdag wilden we gelijk weer te
Vrijdag door Accra gecrost om bankzaken te regelen, bustickets te kopen, en mijn paspoort op te halen bij de ambassade. Accra is nog steeds niet mijn favoriete stad, verkeer staat helemaal vast, en de juiste trotro vinden is een heel gepuzzel. Maar ik wordt er steeds beter in. Het zat niet helemaal mee, moest zes banken langs voordat ik travellercheques in kon wisselen. En bij iedere bank zeggen ze, jaah dat doen we hier, moet je hier wachten, half uurtje later blijkt dat ze het toch niet doen en verwijzen ze je weer door naar een andere bank. Het regelen van de bustickets ging ook op zijn Ghanees, omdat we zaterdag al weer met de bus terug wilden, had Musah al voor ons naar zijn vriend Kofi gebeld om tickets te reserveren, anders heb je de grote kans dat ze uitverkocht zijn en we pas zondag of maandag terugkonden. Kofi werkt bij de STC busmaatschappij, en regelt dat de tassen in de bus komen en iedereen instapt. Ik moest dan ook nog 2 keer bellen om dit warm te houden en Kofi hier aan te herinneren. Vrijdagochtend Kofi ontmoet, was natuurlijk gelijk zijn nieuwe vriend en hem betaald. En hij had natuurlijk een verhaal met dat de tickets de volgende dag er pas waren vlak voor dat we in zouden stappen, beetje raar maar hij leek wel te vertrouwen… Ging gelukkig allemaal goed, maar heel apart om te zien dat er dus buiten de normale tickets nog weer tickets zijn te krijgen in een achtergehouden verborgen circuit. En ja netwerken blijkt dan dus nog steeds de oplossing te zijn.
Vrijdag duurde lang omdat Mieke pas om 9.30 in de avond zou landen. Maar heerlijk om weer op het vliegveld te zijn en mensen te kijken. Uiteindelijk landde Mieke om 11.00 en was natuurlijk super om Mieke hier weer in Ghana te zien. Was ook gelijk weer heel normaal omdat Mieke in Ghana te hebben omdat ze gewend is aan het Ghanese leven en we altijd veel tijd samen doorgebracht hebben in Ghana. Na een korte nacht in het hotel, de volgende dag 13 uur in de bus. Weer lang maar nu gezellig met Mieke, en genoeg tijd om bij te kletsen. Zaterdagavond ontvangen door Musah op het busstation in Tamale en toen naar mijn huisje, Musah had alles helemaal schoongemaakt, extra kussens gekocht voor onze gast en natuurlijk eten in huis. Super thuis komen! Mieke voelde ook een beetje als Sinterklaas toen de tas open ging met chocoladelettters, hagelslag, smeerkaas, drop, snoep, zakjes kruiden voor Nasi, Macaroni, Kip Madras, thee en koffie. Heerlijk mijn Nederlandse voorraden zijn weer aangevuld!
Zondag natuurlijk Mieke mee naar de kerk, heerlijk om niet de enige witte te zijn. Musah heeft gezongen met zijn koor voor ons. En daarna natuurlijk naar Musah zijn familie, leuk om Mieke voor te stellen. Dachten dat we zusjes waren want ja alle witten lijken op elkaar. Na een uurtje lunch konden Musah en familie weer terug naar de kerk voor een begrafenis…ja zo kun je dus de hele dag in de kerk zitten. Wij lekker naar Sparkles voor een koude cola. Met Mieke haar gastmoeder en gastzusje Edinam bezocht, was een warm welkom, waren helemaal verrast. Daarna lekker naar de markt en spaghetti gemaakt. Gegeten met Aaron en Musah en spelletjes gespeeld, leuk om te zien dat Musah en Aaron steeds fanatieker worden.
Maandagochtend eerst buiten kleren gewassen en de afwas gedaan, als echte Ghaneze vrouwen. Gezellig en handig om Mieke hier te hebben, begint uit zichzelf op de Ghaneze manier te koken of af te wassen. Daarna de gebruikelijke dingen; naar de bank, naar kantoor, Alex en de andere vrijwilligers ontmoet, Mieke’s favoriete Al Hassan rijst gegeten, de markt bezocht voor slippers en een ghaneze kleurrijke doek.
Oh ja en maandag met Musah een nieuwe koelkast gekocht. Nou ja eigenlijk een tweedehands maar ben er super blij mee. Na een eindeloze onderhandeling over de prijs uiteindelijk toch 30 cedi goedkoper mee kunnen nemen. Heb daar nog niet echt geduld voor, hoe Musah die verkoper rustig en bijna verlegen lachend benaderd… rustig zijn mond houdt als hij het niet eens is met de prijs.. ik moet deze tactieken nog iets beter onder de knie krijgen.
Tja en ik heb misschien al eens verteld dat Musah erg van schoonmaken houdt en alles netjes te hebben.. Maar soms is dit een beetje irritant. Dus er werd 6 keer gezegd dat ik de koelkast wel eerst moest schoonmaken voordat ik hem zou gebruiken. Musah zei anders kom ik dat morgen wel doen.. Hij leek Mieke en mij niet echt te vertrouwen in onze schoonmaakkunsten. Dus wij ons op de koelkast gestort en Musah was zeer tevreden, jammer we hadden al helemaal bedacht hoe we Musah anders zouden aanpakken, meneer pietlut.
Gister met Mieke naar de Dr. Adams clinic, Dr. Adams was natuurlijk erg blij Mieke te zien. Hij had zelfs tijd voor een rondleiding en was supertrots om Mieke nu alles te kunnen laten zien. Het ziet er goed uit, al blijft het wel Ghanees.
Ook naar de Immigration Service in Tamale voor de 4de keer deze week. Elke keer was er wel iets, de officiers die er over gingen niet aanwezig enzovoort. En na wat stom geflirt, dat het toch een mooi meisje was op de foto, schreef hij het nummer op van mijn nieuwe paspoort, en nu is het gevalideerd en kan ik met beide paspoorten naar Burkina Faso reizen. Al die heisa om zoiets wat dus weinig blijkt voor te stellen.
Maar vandaag gaan we dan naar Bolgatanga vlak bij de grens. Om morgen de grens over te steken. Zitten nu nog cola te drinken met Aaron die effe langs kwam. Zegt net; Joanne pas goed op Mieke he want vanaf nu is zij “my wife”. Ooh oh de typisch Ghaneze humor, maar ook om te laten blijken dat hij Mieke waardeert, wel schattig.
Zaterdag hopen we al weer terug te zijn uit Burkina Faso. Zodat Mieke zondag naar haar gastfamilie kan, het is toch erg leuk om tijd door te brengen met het gezin waar je zo lang gewoond heb. Zondag krijg ik ook een deel van mijn Fam Baah op bezoek, dus komt goed uit.Volgende week dus nog lekker Tamale. En dan volgende week donderdag naar de Green Turtle Lodge, het beachresort waar Musah en ik al eerder heen zouden gaan maar door het paspoort niet door kon gaan. Heerlijk een paar dagen relaxen als goede afsluiting en dan brengen we Mieke maandag terug naar het vliegveld. Vervolgens kunnen Musah en ik woensdag de nieuwe vrijwilligers oppikken en vrijdag weer terug naar Tamale.
Dus de komende 2,5 week alleen maar leuke dingen en lekker genieten.
Heel veel liefs aan jullie allemaal!!!
Dikke zoen,
Joanne
We zijn inmiddels al weer terug uit Burkina.Was super maar ook fijn om weer terug in Ghana te zijn. Verslag volgt nog.... Internet werkt nu effe niet mee...
-
19 Oktober 2009 - 18:18
Caroline:
Leuk om je verhalen te lezen en foto's te zien!
Kus uit Groningen -
20 Oktober 2009 - 14:01
Noortje:
Hoi Joanne en Mieke,
Leuk om jullie verhalen te lezen, heb net ook al op Mieke's site gekeken. En super leuke foto's! Foto van Mieke en Musah doet me denken aan het afscheidsfeestje bij Joanne thuis. Geniet nog van jullie laatste weekje samen.
Liefs,
Noortje -
20 Oktober 2009 - 14:27
Hilde:
Het is toch wat om alle verslaglegging bij te houden. Zeker met internet dat niet altijd werkt, maar vind dat je het altijd nog goed doet hoor. Want je woont er nu echt, dus het zijn niet meer echt reisverslagen zeg maar. En ik beschreef ook niet elke week wat ik doe. Dus je houdt ons harststikke goed op de hoogte, maar blijf er vooral mee doorgaan hoor!
Je bent nog steeds veel leuke dingen aan het doen daar, maar ik heb ook wel het idee dat je leven daar een beetje vorm krijgt. Dat is alleen maar leuk! Geniet van alle dingen die nog komen gaan!
Liefs -
20 Oktober 2009 - 14:27
Hilde:
beschreef=beschrijf ;) -
21 Oktober 2009 - 09:18
Hans:
Hoi Joanne,
Leuk om te lezen hoe het gaat. Grappig dat afrikaans enthousiasme, als je weer terugkomt bij bekenden. Ik vind het vooral leuk dat nu ik jouw verhalen lees, zelf een stuk beter snap hoe het leventje daar is. Leuk om Musa op de foto te zien(met aardig veel haar trouwens!!) Geniet van je tijd daar en groetjes aan Musa.
Groetjes
Hans (vriend van Esther K) -
23 Oktober 2009 - 13:09
Marlies:
Hee Jo!
Klinkt goed allemaal! Ga je vanavond nog even proberen te bellen!
Liefs Marlies -
26 Oktober 2009 - 22:40
Ineke:
He Joanne
Wat ziet het er heerlijk uit op al je foto's. Zo kleurrijk.Leuk om je zo een beetje te volgen alleen dan moet je de site wel kunnen vinden!!! Waarschijnlijk had ik alleen dat probleem.[hmmm]
Wat een mooi huisje met bank en koelkast[schoon begrijp ik]en je eigen fiets.Leuk dat mieke bij je is. Geniet nog maar heerlijk en tot de volgende ronde.Ik blijf je volgen hoor. -
28 Oktober 2009 - 08:22
Jorrit:
Hé nichtje,
Joanne met koelkast. Mooie foto! Haha.. geniet van de geweldige tijd daar. -
28 Oktober 2009 - 08:52
Romy:
Heel leuk verslag van de afgelopen tijd:D
Je houdt ons lekker op de hoogte :D
oja, zal een geheimpje verklappen, er is al weer een pakje sinds gisteren onderweg:D
Dikke kus van Romy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
