Met de hele familie!!
Door: Gerjo en Ben
Blijf op de hoogte en volg Joanne
07 Januari 2008 | Ghana, Tamale
Lieve vrienden,familie,collega's en alle meelevenden,
Wat een ervaring om nu ook in Ghana te zijn geweest! Ik ben bang dat ik uitroeptekens moet blijven plaatsen om iets aan te kunnen geven van wat het met ons gedaan heeft!Als eerste was het natuurlijk heerlijk om Joanne weer te zien.Samen met Mieke stond ze ons's avonds buiten (30 graden)het vliegveld op te wachten in hun prachtige Ghaneese jurken.Wat zijn die meiden al"ingeburgerd"zeg.Heerlijk om een goeie gids te hebben,want er komt zoveel(letterlijk en figuurlijk)op je af.Zoveel kleuren geuren,mensen,armoede,verschillen...
De eerste dagen hebben we in een voor Ghanese begrippen luxe resort (geen warm water, geen douchekop) gezeten om te wennen aan de warmte en lekker bij te kletsen. Ook Accra per taxi verkend, toch wel veel armoede gezien, veel houten krotten langs de kant van de weg, allemaal houtvuurtjes waar mensen zitten te koken.
Ontelbare kraampjes/krotjes waar van alles en nog wat verkocht/gerepareerd wordt. Fantastisch om de hektiek te beleven.
De bus naar Tamale was een hele belevenis: gedoe bij het inchecken, na het gebruikelijke wachten al toeterend en met hoge snelheid door Ghana gescheurd.Rode aarde en heel veel stof. Na 12 uur in Tamale aangekomen bij de familie Baah.
Leuk om de hele familie te ontmoeten,wat zelfs even heel plechtig ging. Maar heel hartelijk.Moe,naar"onze"kamer,Roos en Ruben sliepen bij Joanne die dus buiten de compound woont.
Er zijn geen ramen alleen horren en gordijnen dus je kunt een beetje voorstellen hoe gehorig.
Om 4 uur begint inderdaad het bidden in de naburige moskee en dat wordt met speakers de omgeving in gezonden.
Lawaai is zowieso continue aanwezig met een steeds wisselend volume, afhankelijk van de geleverde stroomsterkte.
Het gebrek aan stromend water is erg confronterend: geen douche, geen wastafel, geen stortbak bij toilet, dus alles met een emmertje water....En dan ook nog eerst het sleuteltje van het toilet bij de familie vragen...
We hebben de oude en nieuwe kliniek bezocht, de markt in Tamale, met de meest aftandse taxi's door Tamale gescheurd, nou ja gescheurd, soms zaten we met z'n vijven in zo'n Daihatsu-tje, ging dan niet harder dan dertig. Gelukkig voldoende gaten in de bodem, konden we meehelpen...... Wel Arko...
(Alle ramen kunnen open, of liever gezegd: zijn al open en kunnen niet dicht.)
Weer met de bus naar Mole gescheurd, hitte, stof, maar fantastisch natuurpark. De olifanten staken 30 meter voor ons het pad over, indrukwekkend. Later op de middag hadden we uitzicht op de in het water spelende olifanten en onze 3 kids spelend in het zwembad. We bleven ons in de arm knijpen, geweldig.
Terug in Tamale, om 4 uur 's ochtends uit Mole vertrokken!) heeft Roos haar haar in laten vlechten (6 uur gezeten) maar het resultaat is ernaar.
Volgende dag weer afscheid van Joanne genomen en naar Accra vertrokken (dit keer met binnelandse vlucht) en na een dag zwembad weer terug naar Nederland.
Dit keer viel het afscheid minder zwaar, onze meiden hebben het goed in Ghana, we hebben erg veel bewondering voor hun aanpassingsvermogen en flexibiliteit. Wat een kanjers, we zijn reuze trots op ze! en heel dankbaar dat we iets van dit alles hebben mogen meemaken.
Alle verhalen krijgen voor ons nu meer kleur en deze periode voor ons als gezin is onvergetelijk!ontzettend hartverwarmend ook om te zien/merken dat zoveel mensen met ons meeleven!Vandaar ook dit toch even een reaktie van ons.
Lieve groeten van ons allemaal.Ben Jo Joanne Ruben Roos.
Wat een ervaring om nu ook in Ghana te zijn geweest! Ik ben bang dat ik uitroeptekens moet blijven plaatsen om iets aan te kunnen geven van wat het met ons gedaan heeft!Als eerste was het natuurlijk heerlijk om Joanne weer te zien.Samen met Mieke stond ze ons's avonds buiten (30 graden)het vliegveld op te wachten in hun prachtige Ghaneese jurken.Wat zijn die meiden al"ingeburgerd"zeg.Heerlijk om een goeie gids te hebben,want er komt zoveel(letterlijk en figuurlijk)op je af.Zoveel kleuren geuren,mensen,armoede,verschillen...
De eerste dagen hebben we in een voor Ghanese begrippen luxe resort (geen warm water, geen douchekop) gezeten om te wennen aan de warmte en lekker bij te kletsen. Ook Accra per taxi verkend, toch wel veel armoede gezien, veel houten krotten langs de kant van de weg, allemaal houtvuurtjes waar mensen zitten te koken.
Ontelbare kraampjes/krotjes waar van alles en nog wat verkocht/gerepareerd wordt. Fantastisch om de hektiek te beleven.
De bus naar Tamale was een hele belevenis: gedoe bij het inchecken, na het gebruikelijke wachten al toeterend en met hoge snelheid door Ghana gescheurd.Rode aarde en heel veel stof. Na 12 uur in Tamale aangekomen bij de familie Baah.
Leuk om de hele familie te ontmoeten,wat zelfs even heel plechtig ging. Maar heel hartelijk.Moe,naar"onze"kamer,Roos en Ruben sliepen bij Joanne die dus buiten de compound woont.
Er zijn geen ramen alleen horren en gordijnen dus je kunt een beetje voorstellen hoe gehorig.
Om 4 uur begint inderdaad het bidden in de naburige moskee en dat wordt met speakers de omgeving in gezonden.
Lawaai is zowieso continue aanwezig met een steeds wisselend volume, afhankelijk van de geleverde stroomsterkte.
Het gebrek aan stromend water is erg confronterend: geen douche, geen wastafel, geen stortbak bij toilet, dus alles met een emmertje water....En dan ook nog eerst het sleuteltje van het toilet bij de familie vragen...
We hebben de oude en nieuwe kliniek bezocht, de markt in Tamale, met de meest aftandse taxi's door Tamale gescheurd, nou ja gescheurd, soms zaten we met z'n vijven in zo'n Daihatsu-tje, ging dan niet harder dan dertig. Gelukkig voldoende gaten in de bodem, konden we meehelpen...... Wel Arko...
(Alle ramen kunnen open, of liever gezegd: zijn al open en kunnen niet dicht.)
Weer met de bus naar Mole gescheurd, hitte, stof, maar fantastisch natuurpark. De olifanten staken 30 meter voor ons het pad over, indrukwekkend. Later op de middag hadden we uitzicht op de in het water spelende olifanten en onze 3 kids spelend in het zwembad. We bleven ons in de arm knijpen, geweldig.
Terug in Tamale, om 4 uur 's ochtends uit Mole vertrokken!) heeft Roos haar haar in laten vlechten (6 uur gezeten) maar het resultaat is ernaar.
Volgende dag weer afscheid van Joanne genomen en naar Accra vertrokken (dit keer met binnelandse vlucht) en na een dag zwembad weer terug naar Nederland.
Dit keer viel het afscheid minder zwaar, onze meiden hebben het goed in Ghana, we hebben erg veel bewondering voor hun aanpassingsvermogen en flexibiliteit. Wat een kanjers, we zijn reuze trots op ze! en heel dankbaar dat we iets van dit alles hebben mogen meemaken.
Alle verhalen krijgen voor ons nu meer kleur en deze periode voor ons als gezin is onvergetelijk!ontzettend hartverwarmend ook om te zien/merken dat zoveel mensen met ons meeleven!Vandaar ook dit toch even een reaktie van ons.
Lieve groeten van ons allemaal.Ben Jo Joanne Ruben Roos.
-
07 Januari 2008 - 14:43
Erik:
hoi hoi
Nog gelukkig nieuwjaar!!!
en dat je nog veel plezier mag hebben in Afrika, maar ook voor daarna veel geluk toegewenst!
-x-
Erik -
07 Januari 2008 - 15:40
Lucie:
Hallo allemaal,
Wat leuk om een update te krijgen van jullie reis! Een verhaal gezien vanuit 'westerse' ogen en dat geeft me weer net een andere kijk op de dingen, erg gaaf!
Nog veel plezier die paar daagjes nog, en goede reis terug. En Joanne, ga zo door in Ghana!
Kus Lucie -
07 Januari 2008 - 16:08
Kelly:
Geweldig om ook een verhaal van jullie kant te horen! Fijn dat het leuk was! En geweldige foto's, die olifanten!
liefs,
kelly -
08 Januari 2008 - 10:30
Irene:
Wat fijn dat jullie het zo goed gehad hebben. Hebben jullie Ben ook wel een keer op de foto gezet?? -
09 Januari 2008 - 08:44
Joanne:
Hee family!
Wat leuk nu kan ik op mijn eigen site kan reageren.. Was echt ontzettend leuk dat jullie er waren, we hebben echt een supertijd gehad. Gastfamilie heeft het er ook nog steeds over. Hier nu alles weer rustig, wel raar.. Leuk om jullie verhaal te lezen, hier werkt het internet voorlopig nog niet echt mee.. Veel liefs en succes met de "gewone dingen" weer van de week!
X Joanne -
09 Januari 2008 - 12:45
Marieke:
Eeey! Wat leuk om te lezen he! En leuke foto zo met zn allen! En die olifanten haha...dat zie je niet elke dag! Wij niet iig :( Geniet er nog van he! Kusjes, Mariek -
09 Januari 2008 - 16:58
Mieke:
He!
Wat leuk om te lezen, Joanne vertelde me dat jullie een berichtje geplaatst hadden. Het doet je ook weer realiseren hoe erg wij hier gewend zijn aan alles en van heel veel dingen niet meer opkijken. Leuk om te horen dat jullie het naar je zin gehad hebben, maar ongetwijfeld weer blij om terug te zijn in Nederland.
Ik zou zeggen... geniet nog even lekker na en we zien elkaar snel weer!
Liefs Mieke -
11 Januari 2008 - 12:25
Mirjam & Hilde:
Hey!
Wat leuk om een berichtje van jullie te lezen! Is weer eens een heel ander perspectief.. Foto's zijn ook erg leuk met z'n allen!
Groetjes! -
12 Januari 2008 - 11:39
Gerrit Van Tuijl. :
De hele familie bij elkaar in Ghana.
Ongelofelijk!! En wat een leuk verhaal.
Een verhaal door westerse ogen super!
En leuke foto's "tIs allemaal echt waar.
En wat vliegt de tijd. Geniet er nog van!
Gerrit van Tuijl.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
