Naamfeestje, bruiloft

Lieve allemaal,

Bij deze mijn verslag van afgelopen anderhalve week. Het is wat lang maar weer veel gedaan en gezien. En bepaalde dingen van Ghana wennen toch nooit helemaal, ik kan me blijven verwonderen.

Dinsdag een meisje van een andere vrijwilligersorganisatie geholpen met het schilderen van een schooltje. Ze had een klaslokaal laten bouwen van sponsergeld. We hebben een mooie grote boom op de muur geschilderd om het klaslokaal wat op te leuken. Leuk om te schilderen en weer creatief bezig te zijn. Maar het schooltje was een ongeorganiseerd zooitje. Schrijnend om te zien, gebrek aan materiaal, lesmethodes, slechte leraren… Dinsdag ook afscheid genomen van Linda, leuke vrijwilliger die ook in mijn gastgezin zat en in de kliniek werkte. Leuk om mee te kletsen omdat je veel gemeen had.

Woensdag weer terug naar de PPAG. De brief was af om naar de scholen te sturen, alleen de jongen die toestemming moest geven kwam laat opdagen, dus was het volgens mijn collega’s te laat om de brief nog te brengen naar de scholen. Uiteindelijk is dat donderdag wel gelukt en als het goed was zouden we maandag dan naar de eerste school gaan. Dus maandag op tijd op kantoor, had de hele week gevraagd wat ik voor moest bereiden en hoe hun presentatie werkte op de scholen. Ja moest me maar geen zorgen maken, Kadijah en Mohammed zouden de presentatie doen en ik mocht toekijken. Maandagochtend bleken beide collega’s afwezig, Kadijah haar moeder lag in het ziekenhuis en Mohammed was ook weggeroepen. Uiteindelijk met Ibrahim de andere collega toch maar op pad naar de school gegaan. Hij is heel lief en behulpzaam maar wel een beetje dommig en wist ook echt niet wat we de studenten moesten
gaan vertellen. Uiteindelijk bleek de school ook slecht op de hoogte van onze komst, (interne communicatie in Ghana ontbreekt nog wel eens) want ze hadden vrijdag zelf nog een presentatie gegeven over HIV en SOA’s. Dus daar kwamen we mooi van af en een nieuwe afspraak gemaakt. Omdat ik de slechte communicatie/ voorbereiding toch wel een beetje zat was had ik besloten een brief te maken over alle dingen die beter moesten in mijn ogen. Nette feedback met suggesties voor verbetering. De brief werd enthousiast ontvangen ze waren het helemaal met me eens. Zelfs op gesprek bij de manager dinsdag, ja er zou snel een meeting komen met alle betrokkenen, ze waren erg blij met mijn feedback.

Afgelopen woensdag bleek het slot van de “library” afgebroken, tja dat was me toch wat. Iedereen praat erover maar niemand komt op het idee de timmerman te bellen om dit te repareren. Heb uiteindelijk zelf maar naar de manager gebeld. Zelfs die reageerde niet gelijk probleemoplossend, toen ik voorstelde mijn eigen timmerman (onze vriend Elisah) dan maar te bellen was het ja oke hij zou zijn eigen timmerman wel sturen. Toen de library dan eindelijk open was ben ik samen met de collega’s gestart de bieb schoon te maken en de boeken te sorteren op onderwerp. Een megaklus, maar wel de moeite waard, nu kan je de boeken tenminste terug vinden. Komende week moet de andere helft van de bieb nog. Woensdag kwam de financiële manager ook om de hoek kijken om mijn brief te bespreken. Ik had onder ander ook een budget voor sportmateriaal voorgesteld. Nou sportmateriaal was geen probleem, balletjes voor de badmintontafel konden ze zo aanschaffen. Ja dat is fijn maar een budget zou handiger zijn want deze balletjes gaan ook weer kapot en om dan elke keer weer naar kantoor te gaan om dit via omwegen aan te vragen is niet handig. Ja hij zou er over nadenken maar een budget vond hij wat teveel van het goede alleen als iets echt nodig was wilden ze het wel aanschaffen.

Woensdag hadden we ook voor het eerst consultatieburo, 65 baby’s, schattig om te zien. Het consultatie/ vaccinatieprogamma ziet er goed uit, vanaf nu komen de moeders met kroost dus elke maand. Eindelijk wat verpleegkundige zorg..leuk. Ik was eerst van plan om naar de kliniek in het dorpje te gaan maar aangezien het vandaag Public Holiday is, vrije dag ivm Salla morgen en Matilda (de verpleegkundige die daar werkt) mij overtuigde volgende week te komen ben ik niet gegaan. Maar goed ook want ze was niet voor niks zo vaag, bleek dat ze vanaf woensdag in staking zijn. Sommige dingen schieten dus nog niet echt op, maar er zijn genoeg uitdagingen en haal er nog genoeg voldoening uit. Leer ook weer veel, seksuele voorlichting geven en consultatiezorg is toch weer wat anders voor mij.

Wat ook leuk is dat we dinsdag groot “seminar” hebben over de Abortuszorg van de PPAG. Alle NGO’s en betrokken organisaties zijn uitgenodigd om de hele dag workshop/discussies te volgen, ben benieuwd. Abortus is in Ghana nog steeds illegaal al worden er echt wel abortussen uitgevoerd in klinieken en wordt het steeds meer algemeen geaccepteerd. Het staat ook op de politieke agenda om Abortus legaal te maken. Dit ook ivm met de vele tienerzwangerschappen en onveilige traditioneel uitgevoerde abortussen. Hier in het noorden ligt het nog wel wat gevoelig maar vooral in het zuiden zie je het steeds meer. Onze manager wil in ons center ook abortus nazorg gaan starten, ben benieuwd.

Nu genoeg over werk, kan nog veel meer vertellen o.a over de interessante discussies die ik met mijn collega’s heb maar we hadden afgelopen weekend ook naamfeestje en bruiloft. Ja belangrijke gebeurtenissen in Musah’s community. Naamfeestje begon om 7 uur ’s ochtends, met allerlei chiefs en belangrijke mannetjes in de woonkamer van de familie. Ik werd natuurlijk gelijk op een stoel naast de moeder met baby gezet, beetje ongemakkelijk. De naamprocedure was zo voorbij, naam is Mariam Kasua Elijah, en een gebed. Elijah is naam van de vader, Mariam de Roepnaam. Ik vind het een mooie naam deed me denken aan al de Mirjam’s die ik ken. Dus buiten bij de vrouwen die aan het koken waren vertelde ik vol trots de naam. Er werd gelaten gereageerd en Christy was zelfs verontwaardigd. Ja die waardeloze man hij luistert veel te veel naar zijn vrouw. Wat bleek Mariam is de moslimvariant van Miriam. En dat kan natuurlijk niet in een christelijk gezin, maar de moeder is zelf moslim en had de naam natuurlijk uitgekozen. Nou verder stelde het feestje niet zoveel voor, eten verzamelen en zitten. Wij hadden het vrijdag nog druk met regelzaakjes voor de bruiloft, dus zijn snel weer gegaan, liturgien gedrukt, versiering voor in de kerk, kadootjes en snel nog een mooi jurkje voor mij gekocht. Moest wat druk op Musah zetten om in de drukke markt met mij te gaan shoppen maar mijn jurkje is erg mooi. Vrijdagavond de familie geholpen met koken, echt Ghanees koken, kreeg volop complimentjes en heb beste stuk vlees van Musah zijn vader. Al was dit van het schaap dat die ochtend geslacht werd, hele schapenhoofd met hersenen lag in de soep en alles werd gegeten, heb er maar niet teveel naar gekeken.

Zaterdag de grote dag. Het zou om 9 uur beginnen maar uiteindelijk begon het om 11 uur. De bruiloft zelf duurde niet eens zo lang, 2 uurtjes. Waren allebei erg verlegen maar zagen er wel mooi uit. Zondag vervolgens dankdienst voor de bruiloft en het bruidspaar met de best man en bruidsmeisje moesten ’s middags de hele community begroeten. Dus Musah als “best man” was erg druk. Alles gebeurt met zijn vieren, het leek bij deze bruiloft ook bijna alsof de best man en bruidsmeisje trouwen omdat zij alles doen, het woord voeren en alles regelen. Van de week Ben en Suzy (het bruidspaar) thuis opgezocht, waren wel erg gelukkig en showde trots ons de foto’s.

En ja dan hebben we ook nog gedurende de hele week allerlei familie op bezoek. Zo hebben Christy en Esther vorige week woensdag het huis schoongemaakt en lunch gemaakt. Natuurlijk super handig en lief maar wel een beetje wennen. Voor de dames was het ook dagje uit want ze bleven de hele middag hangen om DVD'tjes kijken. Verder komen Wumpini en Aaron ook nog regelmatig langs. En mijn Dagbani gaat er met sprongen op vooruit. Heb ook een klein jongetje Abdallah in Musah’s familie die altijd woordjes met me komt oefenen. My Karamba, mijn leraar.

Vandaag dus lekker vrij, gewassen en schoongemaakt met Wumpini en Musah. Ja met de Harmattan wordt echt alles vies, stof en zand komt echt overal. En als Musah eenmaal begint met schoonmaken is hij soms niet meer te stoppen tot dat het perfect is. Maar daarnaast ook lekker gerelaxed vandaag. Ook onze trots, onze tomatenplantjes en ons mangoplantje verpoot. Musah ligt nu op de bank te slapen en net de eerste pepernoten gegeten, heerlijk!

Heel veel liefs aan jullie allemaal!
Een hele goede sinterklaas, we zullen het hier ook vieren en aan jullie denken!

LIEFS Joanne

VERVOLG
Gister dit berichtje getypt en vandaag is het dus Salla. Groot slachtfeest van de Moslims, wordt overal gevierd valt samen met de HADJ in Mekka. Vanochtend al weer wakker geworden door de moslims rond mijn huis. En heel veel geiten, schapen en koeien die zometeen aan hun einde gaan komen. Zal vanmiddag naar het center gaan, collega's geven een Salla feestje, ben benieuwd.